'Manchester, 1945' (Martina Hefter) by Erik de Smedt published on 2021-05-01T07:58:59Z (Manchester, 1945) De vleugelslag van een colibri ontbonden in 'time, intensity'? De hand openen en sluiten, hefboom overhalen, een kwartdraai uit de dromerigheid ’s ochtends, dat alles in stukjes hakken: o wee, de greep naar het continu grijnzende ‘nu’ valt vreselijk in rafels uiteen — al die nu’s, happende tandjes, vieze gebitten. Eén worden met je eigen prestatie. Tien uur gevoelig zijn aan de lopende band. Ding dong, jullie groep heeft voor de derde keer het gouden akkoord in de wacht gesleept. 'De arbeiders ageerden met houten hamers zodat hun hele lichaam op dreef kwam.' … laten we uitgestrekt liggen, de wolken tellen, hun heen en weer in het hemelsblauw … Vertaling: Erik de Smedt. Verschenen in Poëziekrant, maart 2014. ___ 1 mei, Dag van de Arbeid. Werken om te leven is al te vaak leven om te werken geworden. Zelfs Rudolf Laban, vooraanstaand choreograaf, liet zich in Manchester verleiden om fabriekarbeid(st)ers aan de band te chronometreren en hun bewegingen in kaart te brengen – allemaal ter bevordering van de efficiëntie. Martina Hefter (*1965) zorgt in 'Nach den Diskotheken' (2010) voor een tegenzet. Genre poëzie