Sofðu Rótt by Berglind Ósk published on 2016-11-20T22:52:40Z Sofðu rótt sofðu unga ástin mín unga unga ástin mín elsku drekabaninn minn elsku gullið mitt úti alla nóttina myrkrið sefur hljótt inni þú grætur meðan regnið fellur rótt mamma á að vita best ekki segja neinum að mamma hefur ekki grænan grun hvað hún er að reyna ég þrái bara hljóða nótt þegar þú loks leggur augun aftur ég græt mig ein í svefninn fljótt örmagna mér fallast hendur sofðu unga ástin mín sofðu sofðu ástin mín elsku morgunroðinn minn elsku bergið mitt heima alla daga heima allar nætur sprungur myndast í þolinmæðinni mamma á að róa þig ekki segja neinum að mamma hafi öskrað á þig þegar hún gat ekki meira á morgun verður allt orðið gott þá held ég þig áfram að elska en að vaka með þig um miðja nótt er meira en taugar mínar þola sofðu unga ástin mín sofðu ástin ástin mín elsku besta gjöfin mín elsku hjartað mitt gólfin eru gengin til fyrir mig og þig handleggsvöðvarnir braka og stækka mamma á að hugsa um þig ekki segja neinum að mamma hefur aldrei hugsað um sig svo hún kann ekki á þetta óvissan stundum heltekur mig við grátum saman heitum tárum hossa vagga hugga þig barnið ég með barnið þig sofðu rótt sofðu rótt sofðu unga ástin mín --------------- Image: Christian Krohg: Mother and Child, 1883