Jac. Bulle - Rugger (Gedicht in het Gronings voorgelezen door Jan Glas) by Tsead Bruinja published on 2022-11-13T09:27:28Z Dit gedicht van Jac. Bulle in het Gronings is opgenomen in "De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie - 101 gedichten uit het Koninkrijk van 1945 tot nu" (Querido, november 2022). Ik vond het in 'De 100 mooiste Groningse gedichten' (Uitgeverij kleine Uil, 2006). De vertaling werd gemaakt door Jan Glas. Hij was ook zo vriendelijk om het gedicht in te spreken. https://www.singeluitgeverijen.nl/querido/boek/de-eerste-bloemlezing-van-de-nederlandse-poezie/ Rugger De eerste dode dij ik zag was Rugger, n knecht van ons. Mien voader haar hom dood in swienhok vonnen, en ik heb Rugger zain dou hai in kiste lag. Zien kiste ston in gaange – ’t huus was nogal klaain – en ’k heur nog hou zien voader zee: – wolst Rugger ook nog even zain? – Ik was zes – zeuven joar en hailemoal nait baange. n Loekie kwam van kiste en ik keek verwonderd noar Rugger’s rustege gezicht dat stil tevreden, sikkom vrumd gelukkeg leek. ’t Was n daipe, swoare stilte, dij doar om ons hong. Ik zag hou Rugger’s voader schienvat dichter bie hom huil en tegen mie dou zee: – hest ’t nou goud zain, mien jong? – Ik heb niks zegd, allain moar knikt, en, ducht mie, hai begreep dit wel, want zokswat waarkt zo daip op kinder, dat ik mie dit aaltied nog herinner en ’t ook nooit vergeten zêl. * Rugger De eerste dode die ik zag was Rugger, ’n knecht van ons. Mijn vader had hem dood in het varkenshok gevonden, en ik heb Rugger gezien toen hij in de kist lag. Zijn kist stond in de gang – het huis was nogal klein – en ik hoor nog hoe zijn vader zei: – wou je Rugger nog even zien? – Ik was zes – zeven jaar en helemaal niet bang. ’n Luikje ging van de kist en ik keek verwonderd naar Ruggers rustige gezicht dat stil tevreden, bijna vreemd gelukkig leek. ’t Was een diepe, zware stilte, die daar om ons hing. Ik zag hoe Ruggers vader de lantaarn dichter bij hem hield en toen tegen mij zei: – heb je ’t nu goed gezien, mijn jongen? – Ik heb niets gezegd, alleen maar geknikt, en, ik denk, hij begreep dit wel, want zoiets maakt zo’n indruk op kinderen, dat ik mij dit altijd nog herinner en het ook nooit zal vergeten. © Jac. Bulle © Vertaling: Jan Glas Genre Storytelling