Verslaving is een systeemziekte, de verslaving is de uitingsvorm van een ziek systeem. by Nicky Timmermans ervaringsdeskundige, therapeut

Verslaving is een systeemziekte word wel eens gezegd. Hier mee doelen ze op het feit dat de verslaafde het systeem waar zij vandaan komen ziek maken met hun verslavingsgedrag.

Ik zeg degene die verslaafd is komt uit een ziek systeem.
Dan is de uitspraak verslaving is een systeemziekte op zijn plek.
Zij die verslaafd zijn geven een uitingsvorm aan het zieke systeem waar in zij opgroeien.
Ik ben ziek en word nooit meer beter hoor ik vaak binnen de beweging van herstel, naar mijn zienswijze kan iets wat ziek is ook weer beter worden.
Wat je vaak terug ziet in verslaving is het traumabrein een brein wat gevormd is uit onveiligheid en angst. Het ontbreekt aan vertrouwen in het zelfherstelend vermogen.
Daar waar geen vertrouwen is is stress, een ziek systeem is een gestressd systeem. Daar waar stress is is onveiligheid aan de orde.
Als je voor het oog alles hebt gehad betekend het niet dat je alles gekregen hebt wat je nodig had.
Als ouders blind zijn voor hun eigen trauma's maar kinderen verslaafd raken of psychische problemen krijgen gaan we als ouder zijnde massaal opzoek naar het probleem in het kind. Maar vergeten we in de spiegels van hun ogen te kijken. Het kind geeft een spiegel van het blinde trauma wat gaande is in het systeem.
Vaak zien ouders het verband niet met hun eigen problemen of hun eigen verleden hun eigen opvoeding waar zij veel te kort zijn gekomen. We proberen het als ouder zijnde anders te doen kinderen het juiste mee te geven. Mooie woorden, mooie huizen, dure kleding. Maar het ontbreekt hen aan emotionele voeding.
Ouders hebben vaak geen weet van hun eigen trauma's kinderen geen weet van de intense triggers en hun eigen disociatie waar ze in leven. Ze lopen vast hebben psychische klachten. Afkicken van het middel is het begin. Afkicken van de overlevingsmechanismes en diep liggende patronen die ontstaan zijn binnen de dynamiek van een gezin vanuit trauma is wat zij te doen hebben.
Daarom is naar mijn zienswijze het terugval percentage zo ontzettend groot. Omdat de kern blijft liggen, deze diep gewortelde patronen zijn vaak onzichtbaar een manier van leven geworden.
Door de extreme dissociatie waar zij in leven, die je vrijwel altijd terug ziet bij verslaving hebben zij weinig tot geen lichaamsbewustzijn ontwikkeld.
Wat maakt dat zij de begrenzing van hun lichaam niet op merken en zij op die manier over grenzen heen blijven gaan en laten gaan. Wat maakt dat zij signalen van stress niet op kunnen merken en hun draagkracht op die manier steeds minder word.
Ik zeg altijd verslaving is de laatste optie.
Een stukje over mijn werk als lichaamsgericht therapeut en mijn zienswijze over het lichaam hoe blokkades een uitingsvorm geven in ons leven.
Als we clean worden op wilskracht en we nemen het lichaam niet mee in de beweging van herstel is de kans op een terugval daarom vele malen groter.
Neem het lichaam daarom mee in de beweging van herstel!
Beluister mijn podcast voor meer bewustzijn rondom verslaving en trauma.

www.hetligtinjezelf.nl